ArtykułyImmisje - Kancelaria adwokacka AMK

Tagi: #prawo-cywilne

 

Co wolno sąsiadowi?

W stosunkach sąsiedzkich, niestety często spotkać można przekonanie, że właściciel na swojej posesji może robić wszystko cokolwiek chce. Jednakże polski ustawodawca, mając na celu realizowanie zasad współżycia społecznego, nałożył na właścicieli pewne ograniczenia w wykonywaniu prawa własności. 

Negatywne oddziaływania z jednej nieruchomości na drugą nieruchomość w polskim ustawodawstwie określa się jako immisje, które są regulowane w Artykule 144 KC

“Właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych.”

Ustawodawca chroni więc właściciela nieruchomości przed takim zachowaniem osób przebywających na sąsiednich posesjach, które nie pozwalałoby mu korzystać z jego własności w normalny sposób, zgodny z jej przeznaczeniem 

 

Przykłady immisji

Jednym z najbardziej typowych przykładów immisji może być chociażby hałas dobiegający z innej posesji, który w sposób stały przeszkadza osobom mieszkającym w sąsiedztwie. 
Innym przykładem immisji są pyły oraz różne zanieczyszczenia przedostające się na naszą nieruchomość a pochodzące z nieruchomości sąsiedniej. Często spotykanymi immisjami są także nieprzyjemne zapachy, np. związane z przemysłową hodowlą zwierząt, które są odczuwalne na nieruchomości sąsiedniej. Mniej oczywistym przykładem może być całkowite zasłanianie światła słonecznego na naszej nieruchomości np. przez budynki lub wysokie drzewa znajdujące się na sąsiedniej nieruchomości.  

 

“Przeciętna miara” i “stosunki miejscowe”

Czy negatywne skutki działań podejmowanych na nieruchomości sąsiedniej, oddziałujące na naszą nieruchomość, można zakwalifikować jako niezgodne z prawem immisje, zależy od tego czy: 

  1. owe negatywne efekty “zakłócają korzystanie z nieruchomości ponad przeciętną miarę oraz 
  2. czy zachowania te nie są typowym przejawem “stosunków miejscowych 

Pierwsza z wymienionych wyżej przesłanek oznacza, że aby dane działanie było uznane za immisję, musi ono być bardziej uciążliwe, niż przeciętne oddziaływanie na sąsiednią nieruchomość, które zazwyczaj występuje w stosunkach sąsiedzkich i jest społecznie akceptowane
Sprzeczność ze “stosunkami miejscowymi” można zilustrować przykładem immisji w postaci zapachu związanego z hodowlą zwierząt. Podczas gdy w miejscowości, która ma charakter rolniczy zapachy związane z hodowlą zwierząt nie będą kwalifikowane jako immisje, to w innej miejscowości, która nie jest miejscowością typowo rolniczą, zapachy takie mogłyby już być uznane za immisje.  

 

Sposób ochrony właściciela przed immisjami 

Właściciel nieruchomości, która dotknięta jest immisjami ma prawo żądać od naruszającego zaprzestania działań, które powodują immisje. Poza tym, w konkretnych przypadkach, właściciel może żądać również odszkodowania za wyrządzone mu w wyniku immisji szkody. 

 

Podsumowanie

Przepisy dotyczące immisji zawarte w kodeksie cywilnym są jednym z elementów składających się na regulację stosunków sąsiedzkich. Celem tych regulacji jest zapewnienie właścicielom nieruchomości możliwości jak najpełniejszego korzystania ze swojej własności zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tych nieruchomości oraz w taki sposób, aby odbywało się to z poszanowaniem praw właścicieli nieruchomości sąsiednich. 

 

Więcej informacji

Więcej informacji odnośnie immisji, a także innych ewentualnych sporów sąsiedzkich możecie Państwo otrzymać w naszej Kancelarii. Zapraszamy do kontaktu bezpośredniego lub telefonicznego pod numerem: +48 882 120 775 celem umówienia wizyty lub porady on-line. Nasz zespół prawników chętnie odpowie Państwu na wszystkie pytania.

 

Autor: Magdalena Zawadzka